تحلیل شاخص های پاسخگویی در مدیریت بحران
عثمان حسینی
بحران پدیده ای است که بر اثر تلاش های انسان و یا طبیعت در یک بازه ی زمانی کوتاه مدت، زندگی انسانها را دگرگون می کند و در صورتی که مدیریتی محلی و مرکزی آمادگی های لازم برای مقابله با این پدیده ناگهانی را نداشته باشند باعث تلفات جانی و مالی می شود. بعلاوه، نظام های اجتماعی در معرض بحرانهای متعدد و متنوعی قرار دارند که با شدت و ضعف متفاوت، گاه کلیت و موجودیت نظام اجتماعی را تهدید می کنند و گاه جریان عادی امور را مختل می سازند. بی تردید جوامعی در برابر بحرانها موفق ظاهر می شوند که بتوانند تمام ظرفیت های بالقوه و بالفعل خود به شکل مناسب، معطوف به مقابله اثر بخش با وضعیت بحرانی کنند و از سهل انگاری و ساده انگاری تقدیر گرایانه اجتناب ورزند. مهمترین تلاشهای انسانی جهت مقابله با بحران، برنامه ریزی قبل از بحران و بکارگیری آن در هنگام رخداد و بعد از آن می باشد که باعث کاهش مشکلات ناشی از بحران می شود. این مورد نیاز به برنامه ریزی دقیق واستفاده از تمامی امکانات دارد.
با توجه به نکات ذکرشده، این پژوهش در پی ارائه یک مدل یکپارچه وکارآمد برای اداره ومدیریت بحرانها باتوجه به قرارگیری کشوردر منطقه خطر وآسیب پذیری دربرابر بحرانهاوارائه یک چارچوب مناسب برای بکارگیری اصول برنامه ریزی شهری درمقوله مدیریت بحران بااستفاده ازGIS می باشد.
این پژوهش در واقع از پنج بخش اصلی تشکیل شده است. در بخش اول نویسنده توضیفی مختصر در مورد جنبه های اصلی پژوهش، هدف پژوهش، و نیز اهمیت و ضرورت انجام پژوهش ارایه می دهد. سپس در بخش دوم متغیرهای مطالعه و نیز مطالعات نظری و عملی مرتبط با آنها بصورت دقیق مورد بحث قرار می گیرند. بخش سوم نیز به تشریح و توضیح ویژگی ها، فرایندها، و نیز ایزار های استفاده شده جهت جمع آوری و تحلیل داده ها می پردازد. نویسنده سپس در بخش چهارم نتایج حاصل شده از آنالیز داده های جمع وری شده را ارایه و بحث می کند. در نهایت در بخش پنجم نتیجه گیری های کلی بیان می شود.
در پایان، امید است اثر حاضر در جهت ارتقای دانش خوانندگان و علاقه مندان موثر باشد. نویسنده همچنین از هرگونه نظر و پیشنهادی که پیرامون کتاب مطرح شود استقبال خواهد کرد.